Waarin de dood ter tafel komt bij de Rallotjes. Gelukkige Allerheiligen!
Categorie archief: Gouwe Dooie
Ik kreeg vandaag een cadeautje. Ik zat met m’n grieperige koortshoofd te loungen in mijn (redelijk geklede) nachtpon, ging de deurbel. Een keurig-vlot stel, iets ouder dan ik, stond voor de deur. De vrouw stelde zich een beetje zenuwachtig voor: “Hallo, stoor ik? Ik ben S., ” ze gaf me een hand, ik kuchte hoemaaktuhet, […]
1) Dit is een kistje dat van mijn oma is geweest. Hij stond op haar naaikamertje, waar ze de laatste jaren van haar leven sliep. Ik zie hem voor me op het kastje rechts tegen de muur, dat om de een of andere reden was bedekt met donkergroene stof. Oma moest het spul altijd omslaan […]
“Jij mag kiezen welke kleur, liefje.” “Okee….de kleine stukjes worden groen. De grote met de punt worden rood. En jij doet groen en ik doe rood.” Kras kras kras. “Ik kan heel goed binnen de randjes kleuren, voor een kind, toch?” “Ja, liefje.” We draaien het kleurboek een slag zodat we allebei weer bij het […]
Wie sterft op een dieptepunt draagt dat dieptepunt mee in zijn verhaal. Neem nou A., een vriend van Marcel. Hij is overleden aan een combinatie van mannige angsten en alcoholisme. Verloederd, noemden zijn ouders het, en ook al probeerde vriendin P. op de begravenis zijn leven te framen als rock’n’roll, wie het verhaal kent blijft toch achter met een […]
Behalve dat het niet helemaal zo ging. Zeker, mijn vader is dood en Ita is dood; maar mijn moeder leeft nog. En ik was als kind niet altijd even makkelijk maar ik was geen Child of the Corn die routineus oudtantes vastbond met bolletjes wol om ze te offeren aan Moeder Kali. Natuurlijk is mijn moeder […]
In het najaar van 1978 kwam mijn Siciliaanse oudtante Ita een tijdje bij ons wonen. Ik was vier, mijn broertje Max rond de 12 maanden. Het was een ijskoud jaar; Ita wierp eén blik op de prachtige sneeuw en heeft de rest van het seizoen geen voet meer buiten gezet. Omdat Ita bij ons was […]
Ik doe nooit meer wat, zei mijn grootmoeder, zit hier als een malloot en er moet nog zoveel gebeuren. Haar handen streken langzaam het plastic tafelkleed nog gladder. Ik zal je helpen, zei ik ik kan de afwas doen, de vuilniszak. Ik kan brood gaan kopen. Haar gezicht vouwde zich in een langzame glimlach. Oh, jij, […]
“Hee, pas op! Niet op gaan staan!” “Wat is dat?” vraagt Naomi. Een dood meesje. Naomi gaat op haar hurken zitten. Ze doet geen pogingen hem aan te raken. “Zullen we hem begraven? ” zeg ik, “Of, eh, in het water gooien? Zo deden de Vikingen dat ook.” Naomi negeert de irrelevante delen van de vraag en […]
De dag voordat mijn grootmoeder stierf waren al haar kinderen naar haar toe gekomen. Mijn moeder en oom C., eerstgeboren dochter en jongste zoon, zorgden voor oma, verschoonden haar, baden de rozenkrans met haar. Mijn ooms A. en F. die niet zo goed om kunnen gaan met levenscrises deden Mannendingen: zorgen dat er eten in […]
Ralloblog 