Trofast

Ik sta ambivalent ten opzichte van onkruid. Als je moestuin in de volle grond staat en je wilt er echt van eten dan is het je tomaten of het zevenblad, natuurlijk. Maar op mijn balkon, met mijn bescheiden collectie potten, en de bijen die er wereldwijd allemaal aan gaan en de biodiversiteit die ook al wat zielig uit haar oogjes begint te kijken- enfin, op mijn balkon heb ik,  zoals iedere goede samenleving betaamt, een hoekje ingeruimd voor Chaos.

De één noemt het Carnaval, de ander noemt het ‘ik ben lid geworden van een studentenvereniging zoooo goed voor je contacten’; ik noem het Trofast. Zoals iedereen weet is dat de naam van een ridder uit de Scandinavische saga’s; hij werd een ravijn in gepist door een trollenvrouw. Duizend jaar later noemde Ikea een lade naar hem. Uit het grofvuil getrokken, gaten geboord, voilà, een rucola-plantage.

De rucola is gekomen en gegaan. De paar knoflooktenen die ik at random in de grond geschoven heb omdat ik hoop dat ze ongedierte weghouden (ook interessant; dier vs ondier. Andere keer!) tierden echter welig dus ik heb ze maar zo gelaten. Kijken wat er gebeurt; zo volg je het pad van de Ranzige Tuinier.

 

Er gebeurde nog niet zoveel. Gedegeneerde rucola, knoflooksprieten, wat zwammen. Wellicht is dat een teken dat de Trofast in een kast hoort en niet op je balkon maar ik heb een zwak voor zwammen, dus ze blijven.

Hee. Wie is dat?

Nee, echt! Wie is dat??

 

Deze lui ken ik niet. Ze zijn helemaal uit zichzelf opgekomen. Ik vind ze er vagelijk uit zien als babybomen. Geweldig! Bomen! In een Trofast!

Onkruid Schmonkruid! Vanaf de maan gezien zijn we allemaal onkruid!! Als ze de zomer overleven verpot ik ze. Ben benieuwd wat ze gaan doen.