Naomi kijkt voor de zoveelste keer naar de Klokkenluider van de Notre Dame. Ze zit op haar vaste plekje op de bank en laat het lied van Rechter Frollo over zich heen komen. Rechter Frollo is een ongeneerd akelige Bad Guy, een nare asceet in het zwart met een zwart paard en een fraaie bas-baritonstem. Slechte […]
Eerst lag dit in de steeg. Mannenkleren. Zonder man er in. Toen lag dit in de steeg. Ik kon niet zo goed zien wat het was dus ik kwam wat dichterbij. Is het een grap? Zo ja, WTF? Is het serieus? Zo ja, WTF? Is het een ironies kunstproject, bedoeld om de mensen aan het […]
Sinterklaas heeft me dit jaar twee dozen kleurpotloden gegeven. Eentje met 24 kleuren waarvan veel te veel groenen en eentje van 12 stuks, vooral primaire kleuren, robuust en driehoekig, voor de ontwikkeling van een goede greep. Mensen, ik kleur me drie slagen in rondte. Naomi en ik hebben dit kleurboek gekocht maar zij was er […]
(Dit stukje is een ietwat bewerkte versie van een blog dat ik ergens aan het einde van het vorige decennium plaatste op de Bontekoe-Ning waar wat vrienden van mij en ik een tijdje rondhingen. Nu met plaatje.) Uit een enorme stapel boeken die nog het beste tot hun recht zouden komen in een composthoop viste […]
Als het regent waait een zwaar gordijn van water Schuins het hele eiland over. Raakt alles aan, noemt iedere naam. Bevrijdt de geur van grond uit de grond. Dan is het bijna stil en spreekt de donder vasthoudend als een cirkelende straaljager. De ochtend na het onweer ogen De zware wenkbrauwen licht, De sombere blikken […]
Zulke wolken hebben we thuis ook.
Die keer dat ik zonder pen Zonder fototoestel zonder telefoon Naar boven klom Naar het kasteel van de prinses; Nergens heb ik het opgeschreven, Ik heb niemand ge-smst. Niemand weet ervan Behalve ik en de prinses.
Mijn dochter woont ver weg, zei ze, en wil niet meer bij me wonen. Mijn zonen doen hun best maar dat zijn zonen. Alleen zij kan me troosten, alleen zij weet hoe het is, vrouwen weten hoe het is, de wond tussen je benen, het zwaard door je hart, Moeder Gods, waarom wil ze niet […]
De schaduwen die meereizen in de plooien van mijn koffer zijn rond het middaguur op hun langst. Weerspiegeld in mijn zonnebril zien zij hoe elk jaar weer dit eiland opdoemt uit deze zee.
Dus ik was op vakantie. En eigenlijk was ik best ongelukkig. We waren op Sicilië, dit jaar. Zon! Zee! Mooie beleefde mensen! Espresso atomico voor tachtig cent per fix! Bij elke bakker op de hoek godenspijs à volonté! Heel erg tof allemaal; en de boten en treinen en bussen gingen ook allemaal op tijd. Alleen heb ik daar familie. Dat heeft voordelen en […]
Ralloblog 